اهل بيت رسول

 

معلومات ذيل، از آثار با ارزش علمای بزرگ اسلام "رحمة االله عليهم اجمعين"گرفته شده است.

خداوند متعال در قرآن کريم به اهل بيت يعنی به امام علی، فاطمة الزهرا و امام حسن و امام حسين می فرمايد که، (خداوند متعال، رجس را يعنی هر قصور و پليدی و ناپاکی را، می خواهد که از شما پاک کند و با طهارتی کامل پاکی شما را اراده می کند). اصحاب کرام سؤال کردند، يا رسول االله! اهل بيت چه کسانی هستند؟ در آن لحظه، امام علی آمد. زير عبای مبارک خود گرفتند. امام حسن آمد او را نيز، به کنارشان، امام حسين آمد. او را نيز، به طرف ديگر خود گرفته، فاطمه را دعوت کردند. حضرت فاطمه، هنگاميکه به شکل مسطوره (پوشيده) آمدند، او را نيز به زير جبه خود گرفته و فرمودند (اينک اينها، اهل بيت من هستند). به اين افراد مقدس، (آل عبا) و (آل رسول) نيز گفته می شود "رضوان االله تعالی عليهم اجمعين."

فضائل و کمالات اهل بيت نبوی خيلی زياد است. غير قابل شمارش است. به تعريف آنها، به مدح آنها، قدرت انسان کافی نمی آيد. بزرگی و ارزش آنها، تنها و تنها از آيت کريمه قابل درک است. امام شافعی اين را چه خوب بيان می کند، می گويد که: (ای اهل بيت رسول! خداوند متعال،دوست داشتن شما را، در قرآن کريم امر می فرمايد. قبول نشدن دعای کسانی که در نمازها به شما دعا نمی کنند، ارزش شما را و بلندی درجه شما را نشان می دهد. شرف شما چقدر بزرگ می باشد که، خداوند متعال، در قرآن کريم شما را سلام ميگويد).

خطيب بغدادی خبر ميدهد، که در حديث شريفی ميفرمايد: (از امت من، کسانيکه اهل بيت من را دوست دارند، شفاعت خواهم کرد). نشانه دوست داشتن، تنها با لفظ و لاف زدن نيست!

اهل بيت نبوی را دوست داشتن، سبب ميشود که به آخرت با ايمان رفته، در آخرين نفس، سبب رسيدن به سلامت ميشود. سرور عالم "صلی االله عليه وآله وسلم" در يک حديث شريف ميفرمايد که: (اهل بيت من، مانند کشتی نوح "عليه السلام"ميباشد. کسانيکه به آنها تابع ميشوند، سلامت مييابند. کسانيکه باقی می مانند هلاک ميشوند).

برای همه مسلمانان و بخصوص بيماران، عشق و محبت امام علی "رضی االله عنه" و فرزندان او خيلی لازم و ضروری است. زيرا، دوست داشتن اهل بيت، سبب با ايمان رفتن در آخرين نفس خواهد شد، که اين را، علمای اهل سنت "رحمة االله تعالی عليهم اجمعين" با اتفاق کلام بيان ميکنند.

از عصر سعادت تا به اين روز، همه علما، اولياء و مسلمانان، در خارج از نماز و در نماز و در آثارشان، بعد از حمد و شکر خداوند متعال، به پيامبر کرام "صلی االله عليه وسلم" و به آل او و به اصحاب او "رضی االله تعالی عليهم اجمعين"، به دعا شروع کرده اند. بعنوان مثال اين دعا است، «همه دعاها، خوبی ها، به پيغمبر او و محبوب ترين بنده او، از هر نظر زيباترين و برترين انسانها، محمد مصطفی "صلی االله عليه وسلم" و به اهل بيت او و به اصحاب او "رضوان االله تعالی عليهم اجمعين" و به کسانيکه اينان را دوست دارند و به پيروان آنها باشد.»

دو راه است که انسان را به دوستی و عشق خداوند متعال ميرساند: راه اول (راه نبوت)، راه دوم (راه ولايت) ميباشد.

حضرت علی "رضی االله عنه"، امام راه ولايت، منبع فيض ميباشد. رسول االله او رادر اين راه، وکيل خود گردانيد.حضر ت فاطمه و حسن و حسين با او شريک ميباشند. به همه کسانيکه در اين راه ميروند، فيض و هدايتشان، با ميانجیگری امام اول از دوازده امام حضرت علی ميآيد. بعد از او امام دوم و امام سوم از دوازده امام، حضرت حسن و حسين اين وظيفه را تسليم گرفتند. بعد از اين سه نفر، باز هم بنوبت دوازده امام، حضرات زين العابدين، محمد باقر، جعفر صادق، موسی کاظم، علی رضا، محمد جواد تقی، علی نقی و حسن عسکری زکی "رحمة االله تعالی عليهم اجمعين" داده شد. بعد از آخرين امام از دوازده امام که حضرت محمد مهدی ميباشد، به کسی داده نشد. از طرف اينها، آمدن فيض و هدايت به همه اولياء ادامه يافت. هنگاميکه عبدالقادرگيلانی "رحمة االله تعالی عليه" بهکمال رسيد، اين مقام به او داده شد. ازين ببعد نيز بهکسی داده نشد، که با کشف و مشاهده فهميده ميشود. بعد از وفاتش نيز، تا به قيامت، به هر کس، فيض، رشد و هدايت، از روحانيت او می آيد. مجددهايیکه در هر عصر می آيند، وکلای او ميباشند.

بطورخلاصه، در اسلاميت چيزی که ارزش و اهميت دارد و چيزی که انسان را به خداوند متعال نزديک ميکند، تنها و تنها، تابع شدن به رسول او و پيامبر او "صلی االله عليه وسلم"، راهرو بودن در راه آن پيامبر والا ميباشد. اينست راه اهل بيت عظام "رضی االله عنهم" و اصحاب کرام "عليهم الرضوان". قرآن کريم برای نشان دادن اين راه فرستاده شده است. خداوند متعال، همه ما را در راه حبيب خود پيامبر "صلی االله عليه وسلم" و اهل بيت عظام و اصحابکرام واقعگرداند! آمين.