در اجر كسانی كه بر مذهب سنت و جماعت باشند - ۶

و این بدان سبب ست كه ظهور كرامت بقوت صاحب كرامت بود و صحابه را قوت یقین بدرجه كمال بود بمشاهده كرامت حاجت نبود و هر كس كرامات اولیاء را منكر شود هوا دار و گمراه بود و هركس گوید من دوست خدایم خدا بناكردن نماز و ناداشتن روزه من ننگرد و بمعصیت كردن من مرا نگیرد او زندیق بود نه صدیق. امر خداوند از حبیب او كه مصطفی بود صلی الله علیه وسلم بر نخواست از دیگری چون برخیزد و علامت دوستی فرمان برداریست. حكایت در تذكرة الاولیا میآرد كه شیخ جنید بغدادی (رحمة الله علیه) روزی شیطان را بر در مسجد خود دید گفت: ای بیچاره چرا آدم را سجده نكردی تا رانده شدی گفت: ای جنید (رحمة الله علیه) روئی كه چندین هزار سال در حضرت او بر زمین نهاده بودم مرا غیرت آمد كه پیش غیر او بر زمین نهم جنید (رحمة الله علیه) ازین سخن متحیر شد الهامی بدل شیخ رسانیدند كه ای جنید او را بگوی دعوت محبت ما میكنی اگر راست میگوئی چرا خلاف فرمان دوست كردی دوست چگونه خلاف فرمان دوست كند شیطان این سخن بشنید فریاد برآورد كه ای جنید (رحمة الله علیه) مرا سوختی و بگریخت و دیگر از عقاید اهل سنت و جماعت آنست كه مسواک كردن و ناخن چیدن و موی لب باز كردن حق دانی و نماز تراویح سنت الهی ست و حق ست هر كس طعن كند در تراویح رافضی و مبتدع و هوادار و گمراه بود و خداوند تعالی دل بندگان خود را میان رنج و راحت میدارد اگر همه محنت دهد دل تباه شود و اگر همه راحت دهد نیز دل تباه شود در تمحید ابوشكور سالمی میارد كه از امام شمس الایمه حلوائی (رحمة الله علیه) سوال كردند از منجم و علم نجوم، فرمود: كه نجوم در آسمان حق ست و در زمین منسوخ و عمل او باطل و منجم خطاكار و آنكه فعل و تقدیر از غیر خداوند بیند كافر گردد