شعر * * فكر در ذات حق روا نبود * كانچه معلوم شد خدا نبود *

ذره نیست در همه عالم * كه بهستی او كواه نه بود *

حضرتی را كه كس ندانستش * فكر آنجا بجز خطا نبود *

بدانكه اگرچه بعضی جایز شمرده اند و گفته اند كه میشاید حق تعالی بنده را بحقیقت ذات خود دانا گرداند اما هیچ كس نشان باز نداد و اگر دانست خود را دانست

شعر * * ای حضرت عزت تو والا * از گفت بكوی لا والا *

ای كون و مكان زپای تا فرق * در بحر محیط مشیت غرق *

اما حق معرفت حق سبحانه وتعالی و حدّ شناخت وی كه شرع بان ناطق و بفن بان واردست آنست كه ذات پاک او را بدوازده صفت بشناسی كه ده ازان صفات ثبوتی ست یعنی آن صفت ذات او را هست و ثابت ست و دو صفت تنزیهی و اگر چه صفات تنزیهی كه ذات او تعالی و تقدس ازان منزه و پاک ست بسیارست اما كل آنها درین دو صفت داخل ست بس

 بحكم خدای تعالی و رسول الله _ فرمود كه امامت كرد جبریل علیه السلام در پیش كعبه مرا دو روز و در حدیث دیگر فرمود كه بدرستی كه هر وقت نمازی را اوّلی و آخریست و خدای تعالی فرمود كه بدرستی كه نماز بر مومنان فریضه است در وقت گزاردن [اوقات پنج صلوة مفروضه در رساله عربی (كتاب مواقیت الصلاة) تالیف حسین حلمی بن سعید استنبولی با تفصیلات بیان كرده شده است این رساله را مكتبه (حقیقت كتاب اوی) چاپ و نشر كرده است.]