ŞİİR............................... YAYLA YOLLARI

Kurtlar kuşlar uyur iken,
Gecelerin kollarında.
Bir seherde yürüdün mü?
Yaylaların yollarında?

Karanlıklara uzanır,
İnleyen bir kağnı sesi.
Yol bitmeden gece biter,
Katı Yayla tâ neresi?

Kekik kokusu karşılar,
Yol verir yayla dumanı.
Yorgunluğu ayran alır,
Toz-toprak içinde kağnı.

Isırgan sarmış her yanı,
Bel vermiş evde ağaçlar.
Daha ocak yakılacak,
Pilav bekler karnı açlar.
Karışır koyun kuzuya,
Kızlar su yolu tutar.
Gelinler madımak arar,
Çocuklar kırlarda yatar.

Yayla demek, hayat demek,
Kim ister balı, böreği.
Bir bilen kalmışsa eğer,
Ne hoş olur kül çöreği.

Yollar biter, ömür biter,
Bitmez şehrin gürültüsü.
Bir anda götürür beni,
Memleketin bir türküsü.

Reşâdiye Yaylası’nda,
Bir demli çay içmedinse.
Yaşamamışsın demektir,
Sen, buradan geçmedinse!

DÜNKÜ CEVAP: Hayır. Resmi 180 derece çevirip bakın. Hanımı da var.