SOHBET.................................. NAMAZI KAZÂYA BIRAKMAK

 Özürlü ve özürsüz olarak namazı terk edenin, bunun farzını kazâ etmesi lâzımdır. Hanefî mezhebinin âlimleri, söz birliği ile buyuruyorlar:
“Sünnet namazların, yalnız vaktinde kılınmaları emrolundu. Vaktinde kılınmayan sünnet namazlar, insanın üzerinde borç kalmaz. Bunun için, vaktinden sonra kazâ edilmeleri emrolunmadı. Sabah namazının sünneti vâcibe yakın olduğundan, o gün öğleden önce farzı ile kazâ edilir.”
Hanefî mezhebinde, bir farz namazı özürsüz kazâya bırakmak büyük günahtır. Bu büyük günah, kazâ kılacak kadar zaman, geçince, bir misli artar. Kazâya kalan bir namazın ilk kazâsı kılınınca, bu namazın kazâlarını geciktirmek günahlarının hepsi affolur. Bunun için, kazâyı bir an evvel kılarak, kazâ borcunu bitirmek lâzımdır.
Bir büyük günahı affettirmek için tevbe etmek lâzımdır. Tevbenin sahîh olması için dört şart vardır. Bunlar, pişman olup, günaha devam etmemek, bir daha yapmamaya karar vermek, affolması için duâ ve istigfâr etmek, Allah ve kul haklarını ödemektir. Bu dört şarttan biri yapılmazsa, günah affolmaz. Namaz kılmak, insanın Allahü teâlâya olan borcudur. Bir farzı vaktinde kılmamak, bu hakkı ve namazda Müslümanlara yapılan duâ hakkını ödememek oluyor. Bunu kazâ edinceye kadar nâfile namazları, sünnetleri kabul olmuyor. Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, buyuruyor ki:
“Kazâ borcu olanın sünnet kılması, alacaklıya, borçlunun hediye götürmesine benzer ki, elbette kabul olmaz. Kazâ borcu varken sünnet kılan kimse, sultan davet ettiği hâlde, gitmeyip, onun hizmetçisi ile vakit geçiren kimse gibidir. Mümin, bir tüccara benzer. Farzlar, onun sermâyesi, nâfileler de kazancıdır. Sermâye kurtarılmadıkça, kazanç olamaz.”
Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye  

GÜNÜN TARİHİ.....................  30 AĞUSTOS ZAFERİ

Türk tarihinde Ağustos ayı, büyük zaferlerin kazanıldığı bir aydır. İstiklâl Savaşı’nda, 26 Ağustos 1922 sabahı, Mustafa Kemal idaresinde, Afyon’da başlayan Türk Ordusu’nun taarruzu ile 30 Ağustos’ta düşmanın esas kuvvetleri Dumlupınar’da yok edildi. Yunan başkomutanı Trikopis de esir alındı. 9 Eylül’de Türk Ordusu’nun İzmir’e girmesi ile yurdumuzun batısı Yunanlılardan kurtuldu. Bu savaşta bizim kaybımız 10 bin, Yunan tarafının kaybı ise, 100 bin kadar asker oldu.