SOHBET........................... SÜLEYMAN HİLMİ TUNAHAN

Son devir din âlim ve velîlerinden. Adı Süleymân Hilmi, soyadı Tunahan’dır. Babası zamanın müderrislerinden Hâfız Osman Efendidir. Soyu Fâtih Sultan Mehmed Hânın "Tuna Hânı" olarak tâyin ettiği ve kendi kız kardeşi ile evlendirdiği İdris Beye dayanmaktadır. 1888’de Silistre’nin Ferhatlar köyünde doğdu. 16 Eylül 1959’de İstanbul’da vefât etti. Karacaahmed Kabristanındadır.
İlk tahsîlini Silistre Rüşdiyesi’nde ve Silistre Satırlı Medresesi’nde yaptı. Tahsîlini tamamlamak için İstanbul’a gelerek Fâtih Medresesi’ne kaydoldu. Aklî ve naklî ilimleri tahsil ettikten sonra 1916 senesinde Ahmed Hamdi Efendiden birincilikle icâzet, diploma aldı. Daha sonra o zamanki tâbiri ile dersiâm (profesör) olarak yetişmek üzere Süleymâniye Câmii medreselerinden Medresetü’l-Mütehassısîn’in tefsir ve hadîs kısmına devam etti. Son derece parlak bir zekâya sâhib olan Süleymân Hilmi Tunahan, 1919 senesinde Medresetü’l-Mütehassısîn’den birincilikle mezun oldu. Aynı yıllarda Hukuk Fakültesi’ni da üstün bir derece ile bitirdi. Diğer taraftan da kâdılık rütbelerine ulaşarak devrinin zâhirî ilimlerini tamamladı. 
İstanbul’da dersiâm olarak vazifeye başladı. Bir müddet sonra medreselerin kapatılması üzerine vâizliğe tayin edildi. Uzun müddet İstanbul’un Sultanahmet, Süleymâniye, Yeni Câmi, Şehzâdebaşı ve Piyâle Paşa gibi büyük câmilerinde halka vâz ederek insanlara İslâmiyetin emir ve yasaklarını anlattı.
Tasavvuf yolunda da Selâhüddîn ibni Mevlânâ Sirâcüddîn Efendinin sohbetlerine devâm ederek yetişti. Zâhirî ve bâtınî yönden yüksek derece sâhibi olan Süleymân Efendi, îtikâdda Ehl-i sünnet, amelde Hanefî mezhebine, tasavvufta Nakşibendiyye yoluna mensup idi. Kendisinden feyz alan talebeleri ile vâz ve sohbetlerine devam eden kimselere en büyük tavsiyesi; "Ehl-i sünnet velcemâat" akîdesine ihlas ve samîmiyetle bağlı olmalarıydı.
Ömrü boyunca, İslâmiyetin emir ve yasaklarını öğrenmek, öğretmek ve insanlara anlatarak onların dünya ve âhiret saâdetine kavuşmalarına vesile oldu.       Evliyâlar Ansiklopedisi 11/92