NÜKTE......... HAYATIN İÇİNDEN

∂ Sen doğdun herkes güldü, bir tek sen ağladın. Öyle yaşa ki, sen öldüğünde herkes ağlasın, yalnız sen gül!
∂ Niceleri geldiler, neler istediler, sonunda dünyayı bırakıp gittiler. Sen hiç gitmeyecekmiş gibisin değil mi? O gidenler de aynen senin gibi düşünüyorlardı...
∂ Evlenirken sadece birlikte yaşayabileceğin birisiyle değil, onsuz yaşayamayacağın birisini seç! Geldiği zaman sadece boşluk doldurmuş olmasın, gittiğinde yeri doldurulamasın.
∂ İnsanın bir üzüntüden sonra saçını başını yolması kadar saçma birşey yoktur. Kel olmak üzüntüyü gidermiyor ki...

FIKRA............... İKİ HABER

Çocuk karnesini arkasına saklayarak, babasına der ki: 
-Babacığım sana bir tane iyi haberim, bir tane de kötü haberim var.
- Oğlum, söyle bakayım, iyi haberin neymiş?
- Sınıfımı geçtim.
- Peki kötü haberin ne?
- Sınıfımı geçtiğim yalan.

GÜNÜN TARİHİ.............II. ABDÜLHAMİD HÂNIN VEFÂTI

Sul­tan II. Ab­dül­ha­mid Hân, çok iyi bir eği­tim aldı. Arap­ça, Fars­ça, Os­man­lı Ede­bi­ya­tı ve di­ğer İs­lâ­mi İlim­le­ri de öğrendi. Sul­tan, tak­va ve din­dar­lı­ğı se­be­biy­le halk ara­sın­da ve­liy­yul­lah ola­rak bi­li­ni­yor­du. 31 Ağus­tos 1876’da Os­man­lı tah­tı­na çıkan Ab­dül­ha­mid Hân, dış ve iç düş­man­la­rın bü­tün gay­ret­le­ri­ne rağ­men, 27 Ni­san 1909 yı­lı­na ka­dar 33 yıl bo­yun­ca Os­man­lı tah­tın­da otur­ma­yı ba­şar­dı. 27 Ni­san 1909’da taht­tan in­di­ri­lip, Bal­kan­lı eş­kı­ya­nın yağ­ma­sı­na açı­lan Yıl­dız Sa­ra­yı’ndan ay­rı­lır­ken; “Dev­le­ti 10 yıl ida­re ede­bi­lir­ler­se bir asır ida­re et­tik di­ye se­vin­sin­ler.” ta­ri­hî sö­zü­nü söy­le­di. 10 Şu­bat 1918 gü­nü Bey­ler­be­yi Sa­ra­yı’nda 75 ya­şın­da vefât etti. Di­van­yo­lu’nda olan Sul­tan II. Mah­mut Hân Tür­be­si’ne defnedildi.