در ثواب خوشنود داشتن پدر و مادر و عقاب ناخوشنودی ایشان - ۱

عبدالله بن مسعود رضی الله عنهما گفت از رسول خدا صلی الله علیه وسلم سوال كردم كه از كارها بدرگاه خداوند تعالی كدام فاضلتر و دوست ترست گفت نماز بوقت گذاردن گفتم باز كدام گفت نیكو داشت پدر و مادر گفتم باز كدام گفت جهاد كردن در سبیل خدای تعالی و اگر زیادت ازین سوال كردمی زیادت ازین بفرمودی در ترغیب حمیدی میارد كه كعب احبار رضی الله عنه گفت سوگند بدان خدای كه جان محمد بقدرت اوست كه خداوند تعالی زود اجل فرستد بنده را كه عاق باشد در مادر و پدر خود تا زودتر بعذاب گرفتار آید و بدرستیكه خداوند زیادت گرداند عمر بنده را وقتی كه نیكوكار باشد با مادر و پدر خود تا زیادت گردد خیر و نیكوئی وی در مشارق الانوار میاید بروایت امیرالمومنین عمر رضی الله عنه از رسول خدا صلی الله علیه وسلم كه فرمود اُویس قرنی آن همه كرامت بدان یافت كه مادری بود او را و او با وی نیكوئی میكرد و قد مر در حدیث دیگر فرمود للجنة ملوكا و اویس القرنی منها یعنی بدرستیكه مر بهشت را بادشاهانست و اویس قرنی از بادشاهان بهشت ست و این همه سعادت ببركت رضا و خوشنودی مادر یافت تا بدانی كه خوشنودی مادر و پدر سبب كرامت دو جهانی و سعادت جاودانی میگردد حق تعالی در كلام مجید خود بنگاهداشت حق ولادین و نیكوئی كردن با ایشان فرمود قوله تعالی وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا یعنی امر كرد و گفته اند وصیت پروردگار تو ای محمد (صلی الله علیه وسلم) باینكه نپرستید الا حضرت او را ان أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ میشاید كه نهی باشد و میشاید كه خبر باشد