و یكی نزدیک، چون برابر باشد؟ و بیكی ببدستی [بدست: وجب]دور گردد ازان و بان دیگر نزدیک گردد باز آن جای شود كه بود، و اگر بنیم بدست نزدیک گردد خسرانی و بعدی حاصل آید، و اگر نیم بدست دور گردد نزدیكی بماند: چون بیمار كه حرارتی بخورد و برودت هم چندان بخورد برابر شود، و اگر كمتر خورد چیزی از حرارت بیفزاید و اگر نه چیزی از حرارت كمتر شود. و این معصیت و طاعت در روشنی و تاریكی دل همچون اثر داروهاست در مزاج كه یک ذره از وی ضایع نشود و بترازوی عدل رجحان و نقصان آن پیدا شود، «فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ» این باشد، اما حزم احتیاط است، كه باشد كه شرب غرض قوی تر بود وی ضعیف تر پندارد و سلامت در آن بود كه آلت غرض نیست گرداند. و دلیل دیگر آنكه باجماع اگر كسی در راه حج تجارتی دارد حج وی ضایع نبود، لكن ثواب وی چون ثواب مخلص نباشد، ولكن چون قصد اصلی وی حج است و آن دیگر تبع است ثواب ویرا بجمله حبطه نكند اگر چه نقصانی آرد، واگر كسی غزا برای خدای تعالی می كند ولكن از دو جانب می توان شد كه یكی توانگران اند و غنیمت بسیار باشد از ایشان و یكی از درویشان، بجانب توانگران شود نباید كه غزاء وی حبطه شود بجملگی، كه آدمی از آن خالی نباشد كه در خویشتن فرقی یابد یا نیابد، والعیاذ بالله اگر این شرط بود در یافتن ثواب بیم بود، كه بدین شرط هیچ عملی درست نیاید خاصه مجلس درس و تصنیف و آنچه روی در خلق دارد، كه تا كسی را بیک راه از خویشتن فرا نستاند ازین خالی نباشد كه مثلا تصنیف وی بدیگری اضافت كنند و سخن وی بر دیگری بندند كه از آن آگاهی یابد، اگر چه آن آگاهی را كاره باشد.

 بحكم خدای تعالی و رسول الله _ فرمود كه امامت كرد جبریل علیه السلام در پیش كعبه مرا دو روز و در حدیث دیگر فرمود كه بدرستی كه هر وقت نمازی را اوّلی و آخریست و خدای تعالی فرمود كه بدرستی كه نماز بر مومنان فریضه است در وقت گزاردن [اوقات پنج صلوة مفروضه در رساله عربی (كتاب مواقیت الصلاة) تالیف حسین حلمی بن سعید استنبولی با تفصیلات بیان كرده شده است این رساله را مكتبه (حقیقت كتاب اوی) چاپ و نشر كرده است.]