مكتوب دوصد و سی و پنجم (۲۳۵)

بملا عبدالغفور سمرقندی و حاجی بیگ فركتی و خواجه محمد اشرف كابلی صدور یافت در بیان آنكه محبت این طائفه سرمایه سعاداتِ دنیویه و اخرویه است و توفیقِ اتیانِ احكام شرعیه و تحصیل جمعیتِ معنویه از ثمرات آن محبت است وَمَا یُنَاسِب ذَلك بَعدَ الـحـمدِ وَالصَّلوٰة وَتَبْلِیْغِ الدَّعَواتِ معلوم شریف دوستانِ حقیقی و مشتاقان تحقیقی باد كه مكاتبات شریفه كه منبی از فرط محبت و اشتیاق بوده بوصول آن مبتحج و مسرور گردید ثَبَّتَكُمُ اللهُ سُبْحَانَهُ عَلیٰ هذِهِ الـمَحَبَّة این محبت را سرمایه سعاداتِ دنیویه و اخرویه دانسته از حضرت حق سبحانه وتعالی ثبات و استقامت بران مسالت باید نمود توفیق اتیان احكام شرعیه نتیجه این محبت است و تحصیل جمعیت باطن ثمره این مودت اگر عالم عالم ظلمات و كدورات را در باطن بریزند و این محبت را بر پا دارند غم نباید خورد بلكه امیدوار باید بود و اگر كوه كوه انوار و احوال را در باطن اِفاضه كنند و سر موئی ازین محبت بردارند جز خرابی هیچ نباید دانست و استدراج باید شمرد و این سر رشته را نیک محكم داشته متوجه كار خود باشند و بامور لا طائل عمر گرانمایه را تلف نسازند # همه اندرزِ من بتو این ست++ كه تو طفلی و خانه رنگین است++ وَالسَّلاَمُ عَلَیْكُمْ وعَلی سَائِر مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَی وَالْتَزَمَ مُتَابَعَة الْمُصْطَفٰی عَلَیْهِ وعَلٰی اٰله مِنَ الصَّلواتِ اَفْضَلُهَا وَمِنَ التَّسْلیْمَاتِ اَكْمَلُهَا.