HATIRA............ 57 YIL TUTULAN NÖBET (2)

An­lat­tı ki, ben de si­ze an­la­ta­ca­ğım. Ama ev­ve­lâ bi­li­niz. O ca­nım Dev­let çö­ker­ken, biz Ku­düs’ü 401 yıl 3 ay 6 gün­lük bir hâkimi­yet­ten son­ra bı­ra­kı­rız. Gün­ler­den 9 Ara­lık 1917 Pa­zar gü­nü­dür. Tut­ma­ya im­kân yok. Or­du bo­zul­muş, çe­ki­li­yor, Dev­let, ze­vâ­lin ka­pı­sın­da. İn­gi­liz gi­rin­ce­ye ka­dar ge­çen za­man için­de yağ­ma­lan­ma­sın di­ye ora­ya bir art­çı bö­lük bı­ra­kı­rız. Âdet odur ki; bir şehri zap­te­den ga­lip, asa­yiş gö­re­vi ya­pan ye­nik or­du as­ker­le­ri­ne esir mu­ame­le­si yap­maz. 
An­lat­tı. Ge­ri­si­ni ta­mam­la­ya­yım. 
- Ben, de­di, Ku­düs’ü kay­bet­ti­ği­miz gün bu­ra­ya bı­ra­kı­lan art­çı bö­lü­ğün­den... 
Sus­tu. Son­ra, elin­de­ki si­la­hın nam­lu­su­na sür­dü­ğü fi­şek­le­ri ateş­ler gi­bi zım­ba­la­dı: 
- Ben, o gün bu­ra­ya bı­ra­kıl­mış 20. Ko­lor­du, 36. Ta­bur, 8. Bö­lük, 11. Ağır Ma­ki­na­lı Tü­fek Ta­kım Ko­mu­ta­nı On­ba­şı Ha­san’ım... 
Yâ ­Rab­bi! Bak­tım, bir mi­na­re şe­re­fe­si gi­bi ger­gin omuz­la­rı üze­rin­de­ki ba­şı, öpü­le­si san­cak gi­biy­di... 
El­le­ri­ne bir kere da­ha uzan­dım. Gür­ler gi­bi mı­rıl­dan­dı: 
- Sa­na, bir ema­ne­tim var oğul. Ni­ce yıl­dır sak­la­rım. Bu ema­ne­ti sen ye­ri­ne tes­lim eden mi? 
- El­bet­te, de­dim, bu­yur he­le... 
- Mem­le­ke­te av­de­tin­de yo­lun To­kat San­ca­ğı’na dü­şer­se... Git, bu­ra­yı ba­na ema­net eden ku­man­da­nım Ko­la­ğa­sı (Ön­yüz­ba­şı) Mu­sa Efen­di’yi bul. El­le­rin­den be­nim için bus et (Öp). Ona de ki... 
Son­ra, ku­man­da­nı ol­du­ğu ta­kı­mın ma­ki­na­lı­sı gi­bi gür­le­di: 
- Ona de ki, gö­nül ko­ma­sın. Ona de ki, “11. ma­ki­na­lı ta­kım Ko­mu­ta­nı Iğ­dır’lı On­ba­şı Ha­san, o gün­den bu ya­na, bı­rak­tı­ğın yer­de nö­be­ti­nin ba­şın­da­dır. Tek­mi­lim ta­mam­dır ku­man­da­nım.” de­di der­sin... 
Öle­yaz­dım. Son­ra yi­ne di­nel­di. Taş ke­sil­di. Bir defa da­ha bak­tım. Ka­pa­lı göz­le­ri ar­dın­dan, 4 bin yıl­lık Pey­gam­ber Oca­ğı or­du­mu­zun ser­hat nö­bet­çi­si gi­biy­di. Ufuk­la­rı göz­lü­yor­du. Nö­be­ti­nin ba­şın­da idi. Tam 57 yıl ken­di­si­ni unu­tu­şu­muz­da­ki na­dan­lı­ğı­mı­za rağ­men dev­le­ti­ne küs­me­miş­ti... 
İl­han Bar­dak­çı