MENKIBE............... REBÎ BİN HEYSEM

¥ Ta­bi­în­den Re­bî bin Hey­sem haz­ret­le­ri bir­gün dışarda na­maz kı­lar­ken, 20.000 dir­hem de­ğe­rin­de­ki atı­nın ça­lın­dı­ğı­nı gör­dü. Fa­kat ne na­ma­zı­nı boz­du ve ne de üzül­dü. Namazdan sonra, orada bu­lu­nan­lardan biri sordu:
- Na­sıl ol­du bu iş? Ya­zık ol­du atı­na!
- Atın yu­la­rı­nı çö­zer­ken, ça­lan ada­mı gör­düm.
- O an ni­çin mâ­ni ol­ma­dı­n?
- Atım­dan da­ha se­vim­li olan bir­şey ile, yani na­maz kıl­mak­la meş­gul­düm, onun için mâni olmadım.
Soranlar hır­sı­za bed­duâ et­me­ye baş­la­yın­ca, on­la­ra şöyle buyurdu:
- Ha­yır, ona bed­duâ et­me­yin. Ben atı­mı ona he­di­ye et­tim. O da benim sa­da­kam ol­sun.
¥ Bir­gün İb­ni Mesud hazretleri ile de­mir­ci­ler çar­şı­sı­na git­ti. Ora­da kö­rük­le­rin üfü­r-mesiyle ateş­le­rin alev­len­di­ği­ni gö­rün­ce, Ce­hen­nem ate­şi­ni ha­tır­la­ya­rak dü­şüp ba­yıl­dı. İb­ni Mesud haz­ret­le­ri, ayıl­ma­dı­ğı­nı gö­rün­ce, onu sırtına ala­rak evi­ne ge­tir­di ve tam 24 sa­at bay­gın kal­dı. Bu se­bep­ten beş va­kit na­ma­zı­nı kı­la­ma­dı. Ba­şın­dan ay­rıl­ma­yan İbni Mesud haz­ret­le­ri buyurdu ki: “İş­te Al­lahtan böy­le kor­ku­lur.”
¥ Kim­sey­le mü­na­ka­şa et­mez, kim­se­ye kö­tü söy­le­mez­di. Bir­gün ken­di­si­ne bi­ri kö­tü söz­ler söy­le­yin­ce, ona bu­yur­du ki:
“Söy­le­dik­le­ri­ni Al­la­hü te­âlâ du­yu­yor. Şa­yet ben, Cen­net ile aram­da­ki güç­lük­le­ri aşıp Cen­ne­te gi­rer­sem, se­nin söz­le­ri­nin ba­na za­ra­rı yok­tur. Eğer Cen­ne­te gi­re­mez­sem, söy­le­dik­le­rin­den de kö­tü bir in­sa­nım.”

GÜNÜN TARİHİ...........  PREVEZE DENİZ ZAFERİ

Bu­gün, Türk de­niz­ci­lik ta­ri­hi­nin en bü­yük za­fer­le­rin­den bi­ri olan ve 27 Ey­lül 1538’de ka­za­nı­lan Pre­ve­ze De­niz Za­feri’nin yıl dönümü­dür. O za­man­ki Türk Do­nan­ma­sı­ ku­man­danı Bar­ba­ros Hayreddin Pa­şa, Ak­de­niz’de­ki üs­tün­lü­ğü­mü­zü biz­den al­mak is­te­yen And­rea Dor­ya ku­man­da­sın­da­ki Haç­lı Do­nan­ma­sı’nı, bir­kaç sa­at için­de dar­ma­da­ğın et­miş­ti. Haç­lı do­nan­ma­sın­da 600 ge­mi, 3.000 top ve 60.000 as­ker var­dı. Os­man­lı Do­nan­ma­sında ise, 122 ge­mi, 166 top­ ve 20.000 as­ker. Bu za­fer üze­ri­ne, Ak­de­niz bir Türk de­ni­zi hâli­ne gel­di. Bu za­fe­rin yıl­ dö­nü­mü her yıl, yurdumuzda De­niz Kuv­vet­le­ri Gü­nü ola­rak kut­lan­mak­ta­dır.