و هم چنین پیغامبران را بدین دوست دارند: و هر كه صدیق را دوست دارد بهر صورت كه باشد دوست دارد، كه ویرا بدان صفت دوست دارد كه وی صدیق بدانست، و صدق و علم صفت یک جزوست از ذات صدیق كه جزء لا یتجزی گویند، این نه شكل دارد و نه لون، و این نزدیک گروهی جای گیرست و نزدیک گروهی جای گیر نیست، بهر صفت كه هست ویرا شكل و لون نیست و محبوب آنست نه پوست و گوشت ظاهر. پس هر كه را عقل بود جمال باطن انكار نكند و آنرا دوست تر دارد از صورت ظاهر كه بسیار فرق بود میان كسی كه صورتی را دوست دارد كه بر دیوار نقش كنند و میان كسی كه پیغامبری را دوست دارد، بلكه كودک خرد چون خواهند كه كسی را دوست دارد از مردگان، چشم و ابروی ویرا صفت كنند بلكه سخاوت و علم و قدرت وی صفت كنند، و چون خواهند كه دشمن دارد زشتی باطل وی حكایت كنند نه زشتی ظاهر، و بدین سبب صحابه را دوست دارند و ابوجهل را دشمن. پس پیدا شد كه جمال دو است: ظاهر و باطن، و جمال صورت باطن محبوبست هم چون ظاهر، بلكه محبوب ترست نزدیک آنكه اندكی عقل دارد.

چون باد مباش كه بهر ناكسی وزی چون آتش مشو كه با هر خسی در آویزی چون آب مباش كه بهر ناجنس بیامیزی چون خاک باش كه با هر اهل سازی، دین در سر درم مكن دل در سر شكم مكن ای پارسای دین فروش دین خود را بلقمه مفروش الهی اگر در فتنهای آخر زمانیم سزای آنیم كه روزان و شبان در عصیانیم، هشیار باش كه عقبه باریک است كم خسب كه گور تنگ و تاریک است كرامات نه بر آب رفتن است كرامات عین حقیقت جستن است،